صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۹۸: خانه دل روشنی از دیده روشن گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خانه دل روشنی از دیده روشن گرفت زنده دل را کرد در گور آن که این روزن گرفت سرمه چشم ملایک می شود خاکسترش هر که را برق تمنای تو در خرمن گرفت برنمی خیزد به تعظیم قیامت از زمین خاک دامنگیر عزلت هر که را دامن گرفت می کند از خون خود شیرین، دهان تیشه اش هر که چون فرهاد کار عشق بر گردن گرفت از دل سخت تو نتوانست لطفی واکشید آه گرم من که از ریگ روان روغن گرفت از لباس عاریت هر کس به آسانی گذشت در گریبان مسیحا جای چون سوزن گرفت گوهر شهوارم اما زیر پا افتاده ام بوسه زد بر دست خود هر کس که دست من گرفت نیست صائب روز میدان در شمار پردلان هر که نتواند به مردی تیغ از دشمن گرفت صائب تبریزی