صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۳۲۴: زان لب شیرین که در هر گوشه صد فرهاد داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زان لب شیرین که در هر گوشه صد فرهاد داشت بوسه ای برد از میان ساغر که صد فریاد داشت بعد ایامی که درهای اجابت باز شد آه در دل همچو جوهر ریشه در فولاد داشت سازگاری چرخ را با من نبود از راه لطف چند روزی بهر ویرانی مرا آباد داشت دل ز هر آواز پا می ریخت در دامن مرا تا درین وحشت سرا عیدم مبارکباد داشت پخته چندین خام را نتوان به آسانی نمود تاک در یک آستین صد سیلی استاد داشت مهر لب شد حیرت رخسار آتشناک او چون سپند آن خال مشکین ورنه صد فریاد داشت گشت صائب رزق ما از خامه معنی نگار بهره ای کز نقش شیرین تیشه فولاد داشت صائب تبریزی