صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۹۸: زخم پنهانم اگر بیرون دهد خونابها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زخم پنهانم اگر بیرون دهد خونابها رنگ خون پیدا کند در صلب گوهر آبها عالمی را همچو خود سرگشته دارد آسمان چون برآید مشت خاشاکی ازین گردابها؟ بی قراران محبت زیر گردون چون کنند؟ شیشه سربسته زندان است بر سیماب ها زنگ غفلت لازم تن پروری افتاده است سبز گردد از روانی چون بماند آبها در وصال بحر، بی شوق رسا نتوان رسید خرج راه از نرم رفتاری شود سیلابها دولت بیدار اگر یک چند بی خوابی کشید کرد در ایام بخت ما قضای خوابها کعبه و بتخانه از دل زندگان خالی شده است نیست جز قندیل، روشندل درین محرابها از گل تن تا به آسانی تواند خاستن کشتی دل را سبک کن صائب از اسبابها صائب تبریزی