شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۱۶: دست گیرید و مرا مست به میخانه برید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از کرم جان عزیزم بر جانانه برید دست گیرید و مرا مست به میخانه برید دل چو شمع است که در مجلس جان می سوزد خبر سوختگان را بر پروانه برید آشنایان همه جمعند و حریفان سرمست حیف باشد که چنین مژده به بیگانه برید گنج عشقست که در کنج دل ویرانست نقد گنجنیهٔ ما از دل ویرانه برید عاقل آنست که دیوانهٔ عشق است چو ما سخن عاقل دیوانه به دیوانه برید دل مردان خدا هر که برد خوش باشد گو بیائید و برید آن دل و مردانه برید گوشهٔ خلوت میخانه مقامی امن است نعمت الله بگیرید و به آن خانه برید شاه نعمت الله