شاهدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱: تا کی کنیم آتش دل را نهان از او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی کنیم آتش دل را نهان از او وین دود آه دمبدم آرد نشان از او درد تو کرده است راحت جان و دوای دل خالی مباد در دل و جانم مکان از او رمزی به خنده لعل لبت زان دهان نمود ما را به هیچ وجه نبود این گمان از او تا خط سبزگی و گل عارضت دمید بس فتنه ها رسید به دور زمان از او تا بر رخ است شمع رخت در دلم چراغ ما راست نور دیده و آرام جان از او آه از کرشمه های دو چشمت که صد بلا هر لحظه می رسد به دل ناتوان از او چون شمع پیش یار بسوز و خموش باش ای شاهدی مجوی دل مهربان از او شاهدی