شاهدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶: گویا بگذشتی ز چمن با رخ گلگون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گویا بگذشتی ز چمن با رخ گلگون کز گونه تو لاله خجل گشت و دگرگون زنجیر بود چاره دیوانه ولیکن ماییم که گشتیم به زنجیر تو مجنون خطت سپه زنگ چو می برد سوی روم بر جان من سوخته آورد شبیخون گفتم که بپوشم مگر این سوز درون را با آه چه گویم که زند شعله به بیرون این زرد رخ شاهدی داغ دل ما بود هم سرخ شد ای شاهدی از دیده پرخون شاهدی