شاهدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۸: عشقت چو بقصد عقل و جان رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشقت چو بقصد عقل و جان رفت دل هم بغلط در آن میان رفت دل برد گمان که آن دهان نیست یک ذره بدید و در گمان رفت جز حسن تو را چو هست آنی جان و دل ما به قصد آن رفت ابری شد و درد و غم ببارید آهم که ز دل بر آسمان رفت لعلش طلبید و جان به بوسی جان گشت روانه و روان رفت چون شاهدی آن لب و دهان دید جانش به فدای این و آن رفت شاهدی