حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۴۸: سینه پر ناله و لب خاموش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سینه پر ناله و لب خاموش است بر زبان قفل و دلم در جوش است خود گر افلاک و گر عنصر خاک همه را بار غمش بر دوش است آن یک از شوق شب و روز برقص وین یک از جام می اش مدهوش است برهش بسته کمر چون جوزا هرچه کوکب بفلک منقوش است اختران چنگ زنان چون ناهید محفل آراسته نوشا نوش است مهر بگداختهٔ آتش او است که بسر در طلبش درگوش است ماه آورده کلف بر رخسار کز غمش خون بدلش در جوش است مه نو پیش خم ابرویش حلقهٔ بندگیش در گوش است قطب را کز حرکت افتاده داده جامی ز ازل بی هوش است خاکیان را همه از جلوهٔ او شاهدی در برو هم آغوش است دارد اسرار برندان پیوند گرچه زاهد صفت ازرق پوشست حکیم سبزواری