جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۲۴۴: ماییم و دلی به غم نشسته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماییم و دلی به غم نشسته روزان و شبان دُژم نشسته هر کس پی شادیی گرفتند ما با غم او به هم نشسته خلقی ز غم دهان تنگش در رهگذر عدم نشسته راحت طلبند مردم از دوست ما منتظر الم نشسته ماییم ز شادی دو عالم برخاسته و به غم نشسته آن طرّه نگر چو شاخ سنبل در باغچه ارم نشسته خورشید به دیده پاک کرده گردی که بر آن قدم نشسته در شرح غمش جلال باشد همواره پس قلم نشسته جلال عضد یزدی