مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف م ، ن ، و
غزل شمارهٔ ۱۷۰۹: ما قحطیان تشنه و بسیارخوارهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما قحطیان تشنه و بسیارخواره ایم بیچاره نیستیم که درمان و چاره ایم در بزم چون عقار و گه رزم ذوالفقار در شکر همچو چشمه و در صبر خاره ایم ما پادشاه رشوت باره نبوده ایم بل پاره دوز خرقه دل های پاره ایم از ما مپوش راز که در سینه توایم وز ما مدزد دل که نه ما دل فشاره ایم ما آب قلزمیم نهان گشته زیر کاه یا آفتاب تن زده اندر ستاره ایم ما را ببین تو مست چنین بر کنار بام داند کنار بام که ما بی کناره ایم مهتاب را چه ترس بود از کنار بام پس ما چه غم خوریم که بر مه سواره ایم گر تیردوز گشت جگرهای ما ز عشق بی زحمت جگر تو ببین خون چه کاره ایم قصاب ده اگر چه که ما را بکشت زار هم می چریم در ده و هم بر قناره ایم ما مهره ایم و هم جهت مهره حقه ایم هنگامه گیر دل شده و هم نظاره ایم خاموش باش اگر چه به بشرای احمدی همچون مسیح ناطق طفل گواره ایم در عشق شمس مفخر تبریز روز و شب بر چرخ دیوکش چو شهاب و شراره ایم مولانا بلخی