مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف (د)
غزل شمارهٔ ۶۴۲: در خانه نشسته بت عیار کی دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در خانه نشسته بت عیار کی دارد معشوق قمرروی شکربار کی دارد بی زحمت دیده رخ خورشید که بیند بی پرده عیان طاقت دیدار کی دارد گفتی به خرابات دگر کار ندارم خود کار تو داری و دگر کار کی دارد زندان صبوحی همه مخمور خمارند ای زهره کلید در خمار کی دارد ما طوطی غیبیم شکرخواره و عاشق آن کان شکرهای به قنطار کی دارد یک غمزه دیدار به از دامن دینار دیدار چو باشد غم دینار کی دارد جان ها چو از آن شیر ره صید بدیدند اکنون چو سگان میل به مردار کی دارد چون عین عیانست ز اقرار کی لافد اقرار چو کاسد شود انکار کی دارد ای در رخ تو زلزله روز قیامت در جنت حسن تو غم نار کی دارد با غمزه غمازه آن یار وفادار اندیشه این عالم غدار کی دارد گفتی که ز احوال عزیزان خبری ده با مخبر خوبت سر اخبار کی دارد ای مطرب خوش لهجه شیرین دم عارف یاری ده و برگو که چنین یار کی دارد بازار بتان از تو خرابست و کسادست بازار چه باشد دل بازار کی دارد امروز ز سودای تو کس را سر سر نیست دستار کی دارد سر دستار کی دارد شمس الحق تبریز چو نقد آمد و پیدا از پار کی گوید غم پیرار کی دارد مولانا بلخی