جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۹۲: غمت از دل به رخم اشک جگرگون آرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غمت از دل به رخم اشک جگرگون آرد بین که هر دم فلک از پرده چه بیرون آرد من که از خود شده ام گم ز غمت در عجبم که به سر وقت من گمشده پی چون آورد اشک خون ریز شب ای دل چو به غم بس نایی شه چو عاجز شود از خصم شبیخون آرد رنگ خوارزم شود موج زنان دریایی سیل اشک من اگر روی به جیحون آرد روزی ناقه محمل کش لیلی بادا هر گیا کابر بهار از گل مجنون آرد به بهای سر یک موی ز زلفت نرسد طالب وصل تو گر گنج فریدون آرد چون پری می رمی از مردم و جامی حیران که به غمخانه خویشت به چه افسون آرد جامی هروی