جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۲۷: گناه عشق بتان گر چه ساخت نامه سیاهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گناه عشق بتان گر چه ساخت نامه سیاهم بس است خط عذار تو عذرخواه گناهم نه قطره هاست ز اشکم به روز زرد فتاده ز دست آبله ها چهره از زباله آهم هزار تن بودم کاشکی که بهر قدومت در انتظار نشیند یکی به هر سر راهم میان خلق همی بندم از تو چشم جهان بین ولی به دیده دل نیست جز سوی تو نگاهم ببین چه صبح سعادت دمید تیره شبم را که دیده بر رخت افتاد بامداد پگاهم ز بس که کاستم از غم بس است سایه تاری ز طره تو ز گرمای روز هجر پناهم مگو به عشوه که جامی چه خواهی از طلب من به خاک پای تو سوگند کز تو جز تو نخواهم جامی هروی