جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۷: پریرخا چو خیالت فسونگری گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پریرخا چو خیالت فسونگری گیرد ازان فسون من دیوانه را پری گیرد ز دام عشق تو مشکل کسی تواند جست چو گرد یاسمنت سنبل طری گیرد ز شهر صبر دلم خیمه زد برون اینست سزای آن که چو من یار لشکری گیرد قدم ز دیده کنم در رهت نه فرق چرا سلوک راه تو را مرد سرسری گیرد به لطف کوش که ماند ز منصب شاهی چو شه نه قاعده بنده پروری گیرد عمامه و فش و ریش است مایه تشویش خوش آن حریف که دین قلندری گیرد همای طبع تو جامی بلندپرواز است سزد که کنگر کاخ سخنوری گیرد جامی هروی