جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲: ز شوقت زنم دم زبانم بسوزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز شوقت زنم دم زبانم بسوزد صبوری کنم پیشه جانم بسوزد نیارم ز دل آتشین آه بیرون که ترسم همه خان و مانم بسوزد چو بالای عشقت گشایم دکانی جهد برق غیرت دکانم بسوزد چنان گرم گشت از تب دوریم تن که نزدیک شد کاستخوانم بسوزد گر از خون دل بسترم تر نگردد ز تاب تن ناتوانم بسوزد چه سان جز غمت طعمه سازم که لقمه ز تف درون در دهانم بسوزد چو در دفتر اشعار جامی نویسم زند شعله کلک و بنانم بسوزد جامی هروی