جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵۶: ساقی بیار می که گل از غنچه رو نمود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی بیار می که گل از غنچه رو نمود چون بگذرد بهار و پشیمان شوی چه سود دوران گل چو دیر نپاید درین چمن زان پیشتر که بگذرد آن زود باش زود دل آینه ست و تفرقه روزگار زنگ این زنگ جز به صیقل می کی توان زدود مطرب بساز عود که ندهد خلاصیم از پایمال غصه بجز گوشمال عود راهی بزن که جز سر انگشت مطربان نتوان گره ز رشته امیدها گشود گردون نیافت بر قد یک تن لباس عیش کان را نه از بریشم چنگ است تار و پود جامی بساز مرهم دلها به شعر خویش گو ریش شو ز نیش حسد سینه حسود جامی هروی