جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵۲: چه لطف بود که شیرین شمایل من کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه لطف بود که شیرین شمایل من کرد که شب نزول کرامت به منزل من کرد دعای اهل صفا کرده حرز بازوی خویش نشست و ساعد سیمین حمایل من کرد نهاد بر دل من دست و راحت از هر سو ز دستیاری او روی با دل من کرد هزارمشکلم از درد عشق در دل بود به یک دو نکته لبش حل مشکل من کرد چو شمع محفل من شد رخش چو پروانه همای سدره نشین طوف محفل من کرد مرا به رندی و مستی که طعنه زد زاهد نه طعنه بود که شرح فضایل من کرد شدم قتیل چو جامی و بهره مند مباد ز عمر هر که نه تحسین قاتل من کرد جامی هروی