جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵: هنوز یک گل تو از هزار نشکفته ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هنوز یک گل تو از هزار نشکفته ست به باغ عشق چو بلبل هزارت آشفته ست قبای تنگ گشادی ز پیرهن هرگز به لطف تو گلی از باغ حسن نشکفته ست دهان خامش تو گوهریست ناسفته زهی لطافت طبعی که این گهر سفته ست کجا ز محنت بی خوابیم خبر یابد کسی کز اول شب تا دم سحر خفته ست دلم نشیمن غیر از خیال تو خجلم که میهمان عزیز است و خانه نارفته ست سرشکم از مژه بیرون به خون و خاک افتاد بدین سزاست بلی هرکه راز نهفته ست چراست مایه شوریده خاطری این شعر اگر نه جامی شوریده خاطرش گفته ست جامی هروی