جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴: ترک شیرین شمایلی که مراست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترک شیرین شمایلی که مراست کی توانم بدین دلی که مراست من گرفتار و یار مستغنی آه ازین کار مشکلی که مراست شد پی دستبوس قاتل من بوس بر دست قاتلی که مراست رشته جان ز دل زبانه کشید این بود شمع محفلی که مراست همه بی حاصلی و گمراهیست در ره عشق حاصلی که مراست گم شدم در غمش چنانکه اجل ره نیابد به منزلی که مراست جامیم مست و رند و رسوا خواند کرد شرح فضایلی که مراست جامی هروی