جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷: آن ترکمان پسر که دل ما نشان اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن ترکمان پسر که دل ما نشان اوست زابرو و غمزه تیر بلا بر کمان اوست صاحبدلان به راه وفا خاک گشته اند گو خوش بران که رخش جفا زیر ران اوست ما در میان غصه چو موییم ازان کمر خوش آن که دست کرده کمر در میان اوست دامن کشان چو گل به سر سبزه تا گذشت دستان بلبلان چمن داستان اوست تا بهره مند شد ز کف او عنان به رخ خونم دوال بسته ز رشک عنان اوست باشد چو جام دیده پر از اشک حسرتم تا دیده ام که جام دهان بر دهان اوست یک جامه نیست بر تن جامی ز غم درست جز خشک گشته پوست که بر استخوان اوست جامی هروی