جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۰۰۱: هر دم به دیده دگری خانه می کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر دم به دیده دگری خانه می کنی هم خانگی به مردم بیگانه می کنی دل را نشان به زاویه هجر می دهی دیوانه را مقام به ویرانه می کنی دستم گرفته غوطه دهی در خم ای سپهر چون خاک قالبم گل پیمانه می کنی ای شمع بزم حسن تو را گرم می کند دلسوزیی که بر سر پروانه می کنی می پروری ز گریه دلا مهر خال او از فیض ابر تربیت دانه می کنی بگشا گره ز طره مشکینش ای صبا تا چند جعد سنبل تر شانه می کنی جامی دگر به مدرسه رفتن وظیفه نیست وقت است اگر عزیمت میخانه می کنی جامی هروی