جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۸۵۴: مرا دلی ست به صد گونه درد پرورده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا دلی ست به صد گونه درد پرورده که رفت جان و جهانم وداع ناکرده ز من گذشت تغافل کنان نمی دانم که طبع نازکش از من چرا شد آزرده ز پا فکند مرا هجر او مباد آن روز که رو به مرد کند این بلای صد مرده بود به دیده مردم چو مردم دیده چه عیب از آنکه شد از تاب خور سیه چرده برون فتاد دل از پرده شکیب و هنوز زمانه تا چه برون آرد از پس پرده مقلدان چه شناسند داغ هجران را خبر ز شعله آتش ندارد افسرده دریغ و درد که جامی به خشکسال فراق ز پا فتاد بر از کشت وصل ناخورده جامی هروی