جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۷۷۱: طره شبرنگ و جعد مشکسای خویش بین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طره شبرنگ و جعد مشکسای خویش بین در خم هر موی صد دل مبتلای خویش بین بر لب بام آ شبی هر سو چو من افتاده ای سر نهاده زیر دیوار سرای خویش بین برنشان پای تو رخ سوده ام شب تا سحر از رخم اینک نشان بر خاک پای خویش بین ز آرزوی یک نظر می میرم ای سلطان حسن سرکشی از سر بنه سوی گدای خویش بین برگ گل دیدن ز جیب غنچه گر داری هوس دامن پیراهن از چاک قبای خویش بین چند می پرسی کزین گونه چرا بیدل شدی آینه بردار و شکل دلربای خویش بین می روی تند و چو جامی صد گرفتار از قفا آخر ای بی رحم یک بار از قفای خویش بین جامی هروی