جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۵۷۸: می خرامد سوی بستان شاهد رعنای گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می خرامد سوی بستان شاهد رعنای گل می رود آب روان تا سر نهد در پای گل تافت ابر از سیم رشته سوزن از زر ساخت مهر تا صبا دوزد قبای لطف بر بالای گل جلوه گل را بود چیزی ورای رنگ و بوی نیست بی چیزی که بلبل شد چنین شیدای گل وقت گل کامی بگیر از دلبر نارسته خط پیش ازان روزی که بینی خارها بر جای گل بزم مستان را بیارای از گل ای ساقی که شد بزم باغ آراسته از روی بزم آرای گل لب لب جوی آ و گل را بین به صدر و عشوه جوی ای که چون آب روانی لب به لب جویای گل وصف گل تا چند جامی هر که را زان لاله رخ چون تو باشد داغ بر دل کی کند پروای گل جامی هروی