جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۵۰۳: کشتی مرا ز هجر رخ جانفزای خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کشتی مرا ز هجر رخ جانفزای خویش ای ناخدای ترس بترس از خدای خویش زاهد که جا به گوشه محراب می کند گر بیند ابروی تو نماند به جای خویش حیف است بر زمین کف پای تو فرش کن از پرده های دیده من زیر پای خویش کوته فتاد رشته عمرم خدای را یک تار مو ببخش ز زلف دو تای خویش دور از رخ تو ماند دلم بی سرود عیش بلبل چو گل ندید فتاد از نوای خویش از خویش و آشنا همه بیگانه گشته ام تا دیده ام سگان تو را آشنای خویش تو پادشاه حسنی و جامی گدای تو ای پادشاه مرحمتی بر گدای خویش جامی هروی