جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۲۷۳: ز سبزه گرد لب جوی خط تازه دمید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز سبزه گرد لب جوی خط تازه دمید به تازگی خط آیندگان باغ رسید کشید سبزه به زنگار خورده سوزن خویش به هر دلی که ز دی خارهای غصه خلید ز بس که فیض عطا ریخت بر چمن باران ز بار منت او گردن بنفشه خمید چراست گرد لب غنچه گشته غرقه به خون اگر نه صبح به دندان شبنمش نگزید ز لاله شد همه صحرا پر از پیاله لعل خوشا کسی که می عیش ازان پیاله کشید چو سنگ حادثه بسیار شد ز ژاله به باغ گل از توهم آن در شکاف غنچه خزید چو خون گشاد ز رگ ارغوان به نشتر برق هزار قطره برون آمد و یکی نچکید ز نوک خامه جامی هزار گل بشکفت به سوی او چو نسیم قبول شاه وزید کسی که نکته رنگین ز دفترش ننوشت گلی ز باغ معانی به دست خویش نچید جامی هروی