جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۸۵: خوش آن که وقت گل لب جویی گرفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آن که وقت گل لب جویی گرفته است در پای سرو دست سبویی گرفته است جعد بنفشه را که چمن مشکبوی ازوست بر بوی زلف غالیه بویی گرفته است از جنگ و آشتی کسان می رمد دلم تا خو به مهر عربده جویی گرفته است کس راه عندلیب نزد در حریم باغ جز گل که از تو رنگی و بویی گرفته است چون تابم از تو روی که بر من بلای عشق راه خلاصی از همه سویی گرفته است جان را خجسته باد به شهر عدم سفر کز طلعت تو فال نکویی گرفته است جامی چه مرد گوشه عزلت چنین که باز از دست داده دل سر کویی گرفته است جامی هروی