جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۴۷: رخنه کردی دل به قصد جان من دیوانه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخنه کردی دل به قصد جان من دیوانه را دزد آری بهر کالا می شکافد خانه را تخم مهر خال او در دل میفکن ای رقیب بیش ازین ضایع مکن در سنگ خارا دانه را خیز گو مشاطه کاندر زلف مشکینت نماند بس که دلها شد گره راه گذشتن شانه را می کنم سینه به ناخن کرده رو در کوی تو می گشایم روزنی سوی تو این ویرانه را عاقبت خواهم ز تو بیگانه گشتن چون کنم ز آشنا پیش تو قدر افزون بود بیگانه را عشق یکرنگی تقاضا می کند وین روشن است ورنه شمع آتش چرا زد همچو خود پروانه را جامی از خود رفت زان بت قصه کم گوی ای رفیق مستمع در خواب شد کوتاه کن افسانه ر جامی هروی