صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی ای عجب مست که دیده است بدین چالاکی خو از آن کرد دلم با غم عشقت که ندید عشرتی در دو جهان خوش تر از این غمناکی نه همین تیرگی از بخت من آموخته شام کز من آموخته هم صبح گریبان چاکی فلک عربده جو رام شود انسان را غافل از خود مشو ای طرفه طلسم خاکی معرفت پیشه کن ای آن که مقامی خواهی که به جایی نرسد مرد ز بی ادراکی دامنی در کفش البته فتد همچو صغیر هر که در عشق نهد گام به دامن پاکی صغیر اصفهانی