صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک بعشق خاک همی دور میزند افلاک چو دیدم ابروی محرابی تو دانستم که چیست سر سجود فرشتگان بر خاک مرا مران ز در خویش و هر چه خواهی کن که جز ز درد جدائیت من ندارم باک هزار مرتبه از عمر جاودان خوشتر اگر تو تیغ کشی بر سرم بقصد هلاک خوش است دل بحبیبی مرا و از بر تو نمیبرم دل خود را که لاحبیب سواک مگو صغیر چه دیدی ز تیغ ابرویم ببین بر این دل مجروح و سینهٔ صدچاک صغیر اصفهانی