صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان دهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کس نیست تا نشان بمن از آن دهان دهد آری ز هیچکس نتواند نشان دهد این غم کجا برم که مرا جان بلب رسید از حسرت لبی که بهر مرده جان دهد قدش به جلوه شور قیامت بپا کند چشمش خبر ز فتنهٔ آخر زمان دهد نازم به اتحاد دو چشمش که غمزه را گاه آن کمک باین و گهی این بآن دهد عاشق نباشد آنکه چو بیند بلای عشق بر یار خویش نسبت نامهربان دهد با آنهمه سیاه دلی زلف کافرش بر مرغ پر شکستهٔ دل آشیان دهد جامم شکست شیخ و سلامت سرش ولی گر سنگ سر شکاف مکافات امان دهد غافل مشو صغیر که هر بنده در بلا باید بقدر قوهٔ خود امتحان دهد صغیر اصفهانی