صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین آمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین آمد فارغ از مشک خطا و ختن و چین آمد آب و رنگ رخ یار است که در باغ عیان از گل و لاله و از سنبل و نسرین آمد چکنم گر نشوم کافر عشقش که مرا غمزه اش راهزن عقل و دل و دین آمد باز آید دل از آن طرهٔ چون پر غراب باز اگر صعوهٔی از چنگل شاهین آمد تلخ باشد بنظر تیشه زدن بر سر لیک آنچه بر کوهکن آمد همه شیرین آمد خوش بود حالت آن عاشق دلخسته صغیر که نگارش بدم مرگ به بالین آمد صغیر اصفهانی