صغیر اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰: به چنگ آرم شبی گر طره جانانهٔ خود را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به چنگ آرم شبی گر طره جانانهٔ خود را بپرسم مو به مو حال دل دیوانهٔ خود را اسیر دانهٔ خال لب یارم من ای زاهد مکن دام دل من سبحهٔ صددانهٔ خود را کجا منت کشم از ساقی تا مشفق گردون که من پر کرده ام از خوندل پیمانهٔ خود را کسان بندند سد در راه سیل از بیم ویرانی خلاف من که وقف سیل کردم خانهٔ خود را مکافات ارنخواهی برمیفکن خانمان از کس که دارد دوست هر مرغ ضعیفی لانهٔ خود را چو خواهی رفتن و بگذاشتن افسانه ای از خود به نیکی در جهان بگذار هان افسانهٔ خود را سر و کار است هر کس را صغیر آخر بگورستان چه کم بینی کنون از قصر شه ویرانهٔ خود را صغیر اصفهانی