میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خروس صبح زد سبوح و قدوس فرا کن دیده رازین خواب منحوس عزیز ملک مصر ای یوسف دل شوی در چاه زندان چند محبوس ز بالا سوی پستی میکنی رای بمقصد چون رسی زین سیر معکوس چه پوئی چون نکردی طی همه عمر رهی جز در پی ماکول و ملبوس بغیر از خوردن و خفتن ندانی نصیب اینت شد از معقول و محسوس گر انسان است نامت چون توانی شدن با دیو و دد همواره مانوس میرزا حبیب خراسانی