نورعلی شاه
بخش اول
شمارهٔ ۱۷۲: مهی دارم که انوار جمالش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مهی دارم که انوار جمالش کند هر دم تجلی در جلالش جلالش با جمال از بس درآمیخت یکی گشته جلالش با جمالش شب عید است و ساقی را بساغر اشاره کرد ابروی هلالش کشد تا نقشها از کلک معنی مصور شد بلوح دل خیالش قلمها در کف مانی شده ریش ز نقش نقطه پردازی خالش زلالش را مده نسبت بکوثر که دردی هست کوثر از زلالش گلستانها مثالی بیش نبود ز آب و رنگ حسن بی مثالش زهی گلشن که چون گل از نسیمی شکفته غنچه دلها شمالش گرم هر دم کشد از خنجر هجر حیات تازه بخشد وصالش مرا نور علی مهریست در دل که هرگز در جهان نبود زوالش نورعلی شاه