رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۶: خوشا روزی و حبذا روزگاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا روزی و حبذا روزگاری که یاری نشیند به پهلوی یاری بتن ناتوان و بدل بی قرارم که از درد یاری و داغ نگاری تن ناتوانم ندارد توانی دل بی قرارم ندارد قراری مپرس از شب و روز من کز غم تو دل خسته ای دارم و جان زاری چه پرسی ز کارم که دور از تو دارم نه جز گریه شغلی نه جز ناله کاری برآید امید تو امید گاها برآری گر امید امیدواری رفیق از گل و سروم آسوده دارد بت سروقدی مه گلعذاری رفیق اصفهانی