فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷: ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز پا افکند ما را آرزوی سرو بالایش اجل گر دست ما گیرد سر افشانیم در پایش مرا دوزخ سزاوارست اما دیده راحت که من با عشق او خو دارم و او با تماشایش به نوعی بگذرد آن تند خو گرم عتاب از من که سوزد پرده های چشم از باد کف پایش که باز از بانگ «ارنی» کرد در تاب آتش ما را که امشب سوخت مغز هوش را برق تمنایش فصیحی وعده قتلم به فردا داد و می ترسم که فردای قیامت هم بود امروز [و] فردایش فصیحی هروی