فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵: تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود دوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تاب خورشید رخت از تب فزونتر بود دوش آتشم چون شمع جای خاک بر سر بود دوش از عرق می ریخت شبنم بر رخ گلهای حسن عید آب خضر با نوروز کوثر بود دوش آن تنی کز ناز تاب بار رعنایی نداشت آه کز بیداد تب در آب و آذر بود دوش از تبت تا صبح بیماران غم می سوختند بر شهیدان تو گویی روز محشر بود دوش در فراق چشم بیمار تو خواب ناز را پهلوی آسودگی بر نیش نشتر بود دوش دست غم بادا قوی بازو که اندر سینه ام هر نفس آزرده صد نوک خنجر بود دوش از تهی دستی فصیحی هیچ قربانت نکرد زآنکه چشم گوهر افشانش در اخگر بود دوش فصیحی هروی