طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۱۳۲: دارم از سرچشمه، رو در دشت حیرانی چو آب - گاه شهری می شوم، گاهی بیابانی چو آب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارم از سرچشمه، رو در دشت حیرانی چو آب گاه شهری می شوم، گاهی بیابانی چو آب قمریان همدوش سرو و بلبلان دمساز گل من ندیدم زین گلستان غیر حیرانی چو آب در تکبر همچو خاکی، در سبکروحی چو باد آتشی در قتل ما، در پاکدامانی چو آب طغرای مشهدی