سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۵۱۹: برده دل را از بر من نونهال تازه یی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برده دل را از بر من نونهال تازه ای کرده ام بیعت به دست خردسال تازه ای کرده دوران آستانم را زیارتگاه خضر بر سرم تا آمده صاحب کمال تازه ای دیده ام شمعی که چون پروانه می سوزد دلم دارم از آغوش فانوسش خیال تازه ای بی سرانجامم ندانم کارم آخر چون شود دارم ای هم صحبتان امروز حال تازه ای هر که در کویش مرا از تیره بختی دید و گفت آمده از هند اینجا خاکمال تازه ای سیدا آیینه ام گردید چون تصویر محو کس ندیده اینچنین حسن و کمال تازه ای سیدای نَسَفی