سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۴۰۱: صبا از خنده آن گل حدیثی گفت در گوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبا از خنده آن گل حدیثی گفت در گوشم که همچون حلقه گرداب شد از گریه آغوشم مرا گر محتسب از پای خم در پای دار آرد سبوی باده رقصد چون سر منصور بر دوشم غبار راه اگر چون گردباد از خود بیفشانم فلک گردد نهان تا حشر زیر گرد پا پوشم می پر زور من بردار از جا آسمانها را به دوران رحم کن ای مدعی بگذار سرپوشم چنان سرشار گفتم سیدا از می که در محشر نوای صور نتواند کشیدن پنبه در گوشم سیدای نَسَفی