سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۵: شبی که بوی گلت از هوا سراغ کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبی که بوی گلت از هوا سراغ کنم روم به باغ و ده انگشت خود چراغ کنم ز دانه های سپند انتقام خویش کشم ستاره سوختگان را چو لاله داغ کنم ز شمع بزم تو تعلیم سوختن گیرم چراغ میکده را رفته بی دماغ کنم کشم چو غنچه سر خود به جیب هستی خویش چه لازم است که کسب هوای باغ کنم به بخت تیره خود افگنم نظر هر شام ز روی خانه تماشای گشت زاغ کنم چو سیدا جز از خویشتن نمی یابم مگر بودایی مجنون روم سراغ کنم سیدای نَسَفی