سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۵: روزی که صبح حشر کند رو به یک طرف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزی که صبح حشر کند رو به یک طرف گردد بهشت یک طرف آنکو به یک طرف سنجند اگر به روز قیامت گناه من افتد ز بار جم ترازو به یک طرف شوق تو مست کرده چنان اهل باغ را افتاده گل به یک طرف و بو به یک طرف چون شانه پاره پاره دلم گر شود رواست خط یک طرف کشیده و گیسو به یک طرف چشمی که چون نگاه به هر سو می دوید امروز کرده گوشه ابرو به یک طرف چون سیدا اگر چه بهر سوی می تپم آخر نهم ز درد تو پهلو به یک طرف سیدای نَسَفی