سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۴: حسنش آخر از هجوم خط تلف شد حیف حیف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حسنش آخر از هجوم خط تلف شد حیف حیف سنبل پامال دوران چون علف شد حیف حیف آنکه زلفش بازوی آزادگان در تاب داشت زیر دست و پنجه هر ناخلف شد حیف حیف گلشنش از غارت باد خزان تاراج یافت دامن پاکش چو برگ گل ز کف شد حیف حیف قامت سرو خط سبزش ز آه بی کسان تخته مشق نوای چنگ و دف شد حیف حیف آنکه روی خود طرف می کرد را خورشید و ماه از نگاه خیره چشمان برطرف شد حیف حیف گوهر مقصود باشد آب در کام نهنگ رنج های ما عبث همچون صدف شد حیف حیف در بخارا بود عمری سیدا پابست او رشته بر پا در ره ملک نسف شد حیف حیف سیدای نَسَفی