سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۸: می شود هنگام پیری موی چون عنبر سفید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می شود هنگام پیری موی چون عنبر سفید این بیابان می شود زین برف سرتاسر سفید بس که شب تا روز می سوزم به یاد قد دوست استخوان گشت همچون شمع در پیکر سفید کرده خورشید فلک از کهکشان بر کف عصا می رود در کوی او همچون گدای سر سفید عمرها بر آستانش سر نهادم سیدا خانه ام یک ره نشد از روی آن دلبر سفید سیدای نَسَفی