سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳: ز سودای رخت همیان زر گل بر سرم ریزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز سودای رخت همیان زر گل بر سرم ریزد ز شب تا صبح مشک سوده سنبل بر سرم ریزد مهیا کرده ام ای گل برای سوختن خود را شرار از شعله آواز بلبل بر سرم ریزد ز جوی آرزوی خویش تر ناکرده انگشتی غبار حادثات از سایه پل بر سرم ریزد به یاد زلف او شبها کنم از سایه بالین را پریشانی شود سبز و چو کاکل بر سرم ریزد به دوشم سیدا تا میرعادل سایه افگن شد به گلشن پا گذارم باغبان گل بر سرم ریزد سیدای نَسَفی