سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰: خلوتسرای رضوان کاشانه تو باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خلوتسرای رضوان کاشانه تو باشد سوی بهشت راهی از خانه تو باشد از مه گرفته شمعی گردد به گرد کویت شب تا به روز خورشید پروانه تو باشد فرهاد و بیستونش سنگی به دست طفلی موسی و کوه طورش دیوانه تو باشد هرگز لبی ندیدم خالی ز گفتگویت هر جا که می نهم گوش افسانه تو باشد هر ذره را به خورشید امروز آشنائیست در زیر آسمان کیست بیگانه تو باشد سرچشمه دهانت گرداب بحر رحمت از آب مغفرت پر پیمانه تو باشد دیوار را به مژگان تا حشر می تراشم بینم چو صورتی را در خانه تو باشد چون سیدا نه افلاک هستند خوشه چینت چون دام چشم عالم بر دانه تو باشد سیدای نَسَفی