سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۳: چه باشد گر بگیری دست چون من ناتوانی را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه باشد گر بگیری دست چون من ناتوانی را پری همچون کمان در خانه بی نام و نشانی را چمن مانند داغ لاله در گرداب خون افتد اگر گویم به بلبل از جدایی داستانی را چه سرها مانده ام چون مهر و مه در کوچه خواری به خود تا دوست گردانیده ام نامهربانی را ز شوخی تیر آغوش کمان را می کند خالی به زور آورده نتوان در بغل سرو روانی را سزای تست ای پروانه دلسوزی و محرومی به مغز جان چرا پرورده یی آتش زبانی را مپرس ای باغبان امروز از خاموشی بلبل منه انگشت بر لب همچو گل بر خون دهانی را ندیدم سیدا از نوخطان روی وفاداری بده یارب به این بلبل بهار بی خزانی را سیدای نَسَفی