سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۹: حرص افزون می شود از مرگ ما افلاک را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حرص افزون می شود از مرگ ما افلاک را می شمارد دام رزق دیده خود خاک را دشمنی با سرکشان کردن سر خود خوردن است زیر دست شعله سازد صف کشی خاشاک را پا ز حد بیرون نهادن قطع پیوند خود است دست کوته می کند ناخن درازی تاک را از مزارم سبزه همچون بال قمری سر کشد چون گذر افتد به خاکم سرو آن بی باک را برد هوشم را خیال جلوه مستانه اش نشاء می چون بلند افتد برد ادراک را شبنم از همدوشی گل محرم خورشید شد سر به گردون می رساند حسن چشم پاک را سیدا تا در کنار شانه آمد زلف او آرزوها گشت پیدا سینه های چاک را سیدای نَسَفی