سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴: ای شمع سوی خانه من بی طلب بیا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شمع سوی خانه من بی طلب بیا هنگام صبح اگر نتوانی به شب بیا اسباب عیش بهر تو آماده کرده ام چون گل گشاده روی تبسم به لب بیا چین از جبین چو گردن مینا به طاق نه در دست جام باده به عیش و طرب بیا رم کرده عقل و هوش ز من ایستاده اند شوخی مکن به صحبت من با ادب بیا از سیدای خویش چه پرهیز می کنی هان ای طبیب سوختم از تاب و تب بیا! سیدای نَسَفی